Vurdu kırdı hiç sevmem

Dövüş oyunu mu? O da ne? Ne kadar barbarca, insanı şiddete itiyor… deeerken farkettim ki baya bir dövüş oyunu oynamışım zamanında. Bence bu oyunların en güzel yanı hız ve refleks gerektirdiğinden kafanızı öyle bir meşgul ediyor ki başka herşeyi unutuyorsunuz, tamamen stresten uzaklaşıyorsunuz. Nasıl kılıfına uydurdum ama? 🙂

Bu tür oyunları daha çok gençliğimde, ortaokul lise çağlarimda Commodore 64 ve PC’de oynadım (Gençlik işte hehe). O zamanın grafik teknolojilerine göre bu tür oyunlar en hızlı gelişenlerdi, belki de bu yüzden ilgimi çekmişlerdi.

C64’te oynadığım ilk dövüş oyunu International Karate idi. Hem tek kişi, hem iki kişi oynanabildiği gibi, tek başınıza 2 bilgisayar rakibine veya 2 arkadaş bir bilgisayara karşı da oynayabiliyordunuz (Bkz: ekran örneği). Efektleri eminim hala oynayanların kulaklarındadır. Geçen günlerde (Aralık’07) bir Rus kanalının introsuna rastlayınca oldukça şaşırdım.

International Karate

International Karate – Dövüş ustaları iş başında

Daha sonra Last Ninja serisini keşfettim. International Karate’deki gibi sadece arka fonun değiştiği basit bir oyun değildi. Biraz 3 boyut havası verilmişti ve geniş bir harita üzerinde gezebiliyordunuz. Oynaması da daha zordu ama içerik zenginliği ve güzel müzikleri serinin diğer oyunlarını da oynamam için yeterli sebep oldu.

Last Ninja

Last Ninja – Eveeet, kime saldırsak?

Commodore 64’te oynadığım diğer dövüş oyunları ise Shadow Warriors, Shinobi ve Samurai Warrior idi. Özellikle Samurai Warrior oldukça eğlenceliydi. Usagi Yojimbo adındaki bir tavşan samuray ile ortalığı dağıtıyorsunuz 🙂

Samurai Warrior

Samurai Warrior kapak resmi

Paylaş, keyfine var!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.